efektiva

Esperanto[redakti]

Montriĝanta per konstateblaj efikoj; fakte rezultanta de ies ago.
La vortoj havas efektivan povon.
Reala.
Tio estas efektiva eraro!

Efektive ni bezonas pli grandan apartamenton.

Ĝi eble timigas, sed en efektiveco havas en si nenion danĝeran.

Finfine ni sukcesis efektivigi niajn planojn.

Longan tempon ni atendis kun la efektivigo de tiu intenco.

Li jam komencis efektivigadon de la projekto.

La kongreso verŝajne efektiviĝos la sekvan jaron.
En aktiva funkcio (antaŭ titolo).
Estis iam efektiva komercisto, kiu ne volis pagi impostojn.

Fontoj kaj citaĵoj