efektiva
Jump to navigation
Jump to search
Esperanto[redakti]
Adjektivo[redakti]
efektiva
- Montriĝanta per konstateblaj efikoj; fakte rezultanta de ies ago.
- La vortoj havas efektivan povon.
- Reala.
- Tio estas efektiva eraro!
- Efektive ni bezonas pli grandan apartamenton.
- Ĝi eble timigas, sed en efektiveco havas en si nenion danĝeran.
- Finfine ni sukcesis efektivigi niajn planojn.
- Longan tempon ni atendis kun la efektivigo de tiu intenco.
- Li jam komencis efektivigadon de la projekto.
- La kongreso verŝajne efektiviĝos la sekvan jaron.
- En aktiva funkcio (antaŭ titolo).
- Estis iam efektiva komercisto, kiu ne volis pagi impostojn.
