duno

Esperanto

Deveno

De la franca dune, el la kelta dun, "monteto".

 Substantivo

1. montforma sablamaso, ofta en dezertoj kaj marbordoj, formata de ventaj procezoj kaj pro ties agado konstante tranformiĝanta kaj moviĝema.

Liter-reordigoj

• donu
• nudo
• ondu

Vidu ankaŭ

• dezerto
• sablo

Tradukoj

   

angla: dune → en franca: dune → fr hispana: duna → es nederlanda: duin → nl

pola: wydma → pl portugala: duna → pt volapuko: hul → vo

Specialaj ligiloj

  duno, en ReVo