denunci
Aspekto
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | denuncis | denuncas | denuncos |
Adjektiva aktiva participo | denuncinta | denuncanta | denunconta |
Adjektiva pasiva participo | denuncita | denuncata | denuncota |
Substantiva aktiva participo | denuncinto | denuncanto | denunconto |
Substantiva pasiva participo | denuncito | denuncato | denuncoto |
Adverba aktiva participo | denuncinte | denuncante | denunconte |
Adverba pasiva participo | denuncite | denuncate | denuncote |
Moduso | |||
Infinitivo | denunci | ||
Volativo | denuncu | ||
Kondicionalo | denuncus |
- Sciigi al estro, policano, juĝisto, aŭ al la publiko, ies kulpon aŭ krimon.
- Ĉu vi denuncis min al la instruisto?
- Iu denuncis lin pri ŝtelo.
- Ili faris denuncon antaŭ polico kontraŭ siaj najbaroj, kiuj okupiĝis pri monfalsado.
- Homoj malŝatas denuncantojn.
- Denuncisto estas homo, kiu estas pagata aŭ ŝirmata de la polico por denunci.
Tradukoj |
|
Referencoj kaj literaturo |
Referencoj kaj literaturo |