apóstrofe
 | Deveno |
- el la latina apostrŏphe, kaj tiu ĉi el la greka ἀποστροφή apostrophḗ
 | Rimarkoj |
- ♦Ĝi estis ina.
- ♦Ne konfuzu kun apóstrofo.
 | Signifoj |
- ♧ beletro apostrofo, t.e. parolfiguro, konsistanta en alparolo direktata, en oratoraĵo aŭ poemo, al persono mortinta aŭ forestanta, aŭ al personigaĵo
 | Samsencaĵoj |
- figura que consiste en cortar de pronto el discurso o narración para dirigir la palabra con vehemencia a una o varias personas presentes o ausentes, o a cosas personificadas
 | Ekzemploj |
- La figura del apóstrofe está muy ligada a la función apelativa del lenguaje.
- La apostrofa parolfiguro estas tre ligita al la substantiva funkcio de la lingvaĵo.
 | Sencparencaj vortoj |