abdiki

Esperanto

Tempo aŭ modo	Estinta	Estanta	Estonta
Realfakta	abdikis	abdikas	abdikos
Adjektiva aktiva participo	abdikinta	abdikanta	abdikonta
Adjektiva pasiva participo	abdikita	abdikata	abdikota
Ordona	abdiku
Kondiĉa	abdikus
Ĉiuj aliaj formoj: abdiki (konjugacio)

 Verbo: abdik + i.

Deveno

El la latina abdicare.

 Verbo

ab.di.ki (nuna abdikas, pasinta abdikis, venonta abdikos, imperativo abdiku, kondicionalo abdikus)

1. eksiĝi.
2. rezigni pri io.
3. (arkaismo) demisii.

Signifoj

1. Formale demeti ĉiujn rajtojn pri reĝeco, imperiestreco ks:

   La imperiestro abdikigis la imperiestran edzinon kaj anstataŭigis ŝin per alia.

2. Memvole forlasi altan oficon aŭ rangon:

   Li abdikis la prezidantecon pro la skandalo.

   Tio kaŭzis la abdikon de diktatoro.

Tradukoj

   

angla: abdicate (en) franca: abdiquer (fr) germana: abdanken (de) hispana: abdicar (es)

itala: abdicare (it) nederlanda: abdiceren (nl) pola: abdykować (pl) portugala: abdicar (pt) rumana: abdica → ro

? Referencoj kaj pli da informoj:

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „abdiki“.

Fontoj:

Specialaj ligiloj

  abdiki, en ReVo