ĝemelo

Esperanto

Prononco

IFA:  [dʒeˈmelo] 

Deveno

El la hispana, gemelo.

 Substantivo

ĝemel.o

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ĝemelo	ĝemeloj
Akuzativo	ĝemelon	ĝemelojn

1. (gramatiko) Ĉiu el la idoj naskitaj de la sama akuŝo.

Samsencaĵoj

1. dunaskito

Derivaĵoj

Vidu ankaŭ

Tradukoj

   

angla: twin → en armena: երկվորյակ → hy bosnia: suprug → bs ĉeĥa: dvojče → cs dana: tvilling → da estona: kaksik → et finna: kaksonen → fi franca: jumeau → fr frisa: twilling → fy galega: xemelgo → gl germana: Zwilling → de greka: δίδυμος → el finna: kahden hengen huone → fi hispana: gemelo → es hungara: iker → hu islanda: tvíburi → is Ido: jemelo → io indonezia: kembar → id itala: gemello → it

jida: צווילינג → yi kataluna: bessó → ca kroata: blizanac → hr latina: geminus → la makedonia: близнак → mk nederlanda: tweeling → nl norvega: tvilling → no pola: bliźniak → pl portugala: gêmeo → pt rumana: geamăn → ro rusa: близнец → ru serba: близанац → sr slovena: dvojček → sl svahila: pacha → sw sveda: tvilling → sv turka: çift → tr ukraina: близнюк → uk volapuko: telädan → vo

Fontoj kaj citaĵoj

• ĝemelo
•  ĝemelo