ĝemelo

Esperanto

Deveno

El la hispana, gemelo.

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ĝemelo	ĝemeloj
Akuzativo	ĝemelon	ĝemelojn

1. (gramatiko) Ĉiu el la idoj naskitaj de la sama akuŝo.

Samsencaĵoj

1. dunaskito

Derivaĵoj

Vidu ankaŭ

Tradukoj

   

angla: twin  → en armena: երկվորյակ  → hy bosnia: suprug  → bs ĉeĥa: dvojče  → cs dana: tvilling  → da estona: kaksik   finna: kaksonen  → fi franca: jumeau  → fr frisa: twilling   galega: xemelgo   germana: Zwilling  → de greka: δίδυμος  → el finna: kahden hengen huone  → fi hispana: gemelo  → es hungara: iker  → hu islanda: tvíburi  → is Ido: jemelo  → io indonezia: kembar  → id itala: gemello

jida: צווילינג  → yi kataluna: bessó   kroata: blizanac  → hr latina: geminus  → la makedonia: близнак   nederlanda: tweeling  → nl norvega: tvilling  → no pola: bliźniak  → pl portugala: gêmeo  → pt rumana: geamăn   rusa: близнец  → ru serba: близанац   slovena: dvojček  → sl svahila: pacha   sveda: tvilling  → sv turka: çift  → tr ukraina: близнюк  → uk volapuko: telädan  → vo

Fontoj kaj citaĵoj

• ĝemelo
•  ĝemelo