trufo

Esperanto

Substantivo

 truf + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	trufo	trufoj
Akuzativo	trufon	trufojn

trufo

Signifoj

1. (kuirarto) fruktokorpo de certaj fungoj, precipe el la genro Tuber, manĝebla kaj ŝatata pro ĝia delikata aromo

Tradukoj

   

germana: Trüffel → de

franca: truffe → fr ina sveda: tryffel → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „trufo“.
•  trufo