eks-

Esperanto[redakti]

Ĉi tiu kapvorto konsistas en fundamenta
radiko, derivaĵo aŭ kunmetaĵo.

(iama, estinta iel aŭ ia kaj ne plu estanta tiel aŭ tia)

Elparolo

/eks/ antaŭ vokaloj k la plejparto da konsonantoj, kaj /egz/ antaŭ /b d ĝ g z ĵ/^[1]

Derivaĵoj

eks (ekkrio)

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

eksedzo

Fontoj kaj citaĵoj

↑ "Ĉe senpera sinsekvo de konsonantoj voĉa kaj senvoĉa, neevitebla estas la sonkonformigo de unu el ili. Tiel oni prononcas proksimume: apsolute (absolute), ogdek (okdek), egzisti (ekzisti), lonktempe (longtempe), glafsonoro (glavsonoro) ktp. Ĉar tiu asimilado de unu konsonanto al la sekvanta (t.n. regresiva) estas konata de tre multaj lingvoj, gi estas tolerebla ankaŭ en E-o."
— Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980. §17 Sonoj kaj literoj.