kuraĝa

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Adjektivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo kuraĝa kuraĝaj
Akuzativo kuraĝan kuraĝajn

Signifoj
[redakti]

  1. Ne perdanta sian memregadon, sian animfirmecon antaŭ danĝero.
    Li estas kuraĝa soldato.
    Malantaŭ barilo kuraĝo estas facila.
    Post la fino de l' batalo estas multe da kuraĝuloj.
    Lia ekzemplo kuraĝigis la tutan armeon.
    Mi ne estas malkuraĝulo!
  2. Trankvile energia antaŭ malfacilaĵoj, ofendoj kaj simile.
    Ŝi ĉiam tenas sin kuraĝa kontraŭ atakoj.
    Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.
    Mi ne kuraĝis diri mian opinion.
    Finfine mi kuraĝiĝis kaj diris, kion mi pensas pri tio.
  3. Karakterizata de tia memregado kaj energio.
    Via konduto estas tro kuraĝa, mi pensas.
    Kuraĝa mieno antaŭ propra kameno.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo