zulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	zulo	zuloj
Akuzativo	zulon	zulojn

Deveno

el la eŭska vorto " zulo " (= truo) pasinta en la hispanan kun la signifo kaŝejo de armiloj

Prononco

IFA:  [ˈzu.lo] 

Signifoj

1. (neologisma) kaŝejo de armiloj aŭ ostaĝoj

   Ili trairis kurtan koridoron, kaj poste turnis sin liven. La muroj de l’litĉambro de Kamaĉo, tapetitaj per brik-imita papero, aspektis nude kiel orfa lokalo kaj friske kiel kripta zulo. (Jorge Camacho, La majstro kaj Martinelli [elŝutebla])

Samsencaĵoj

• kaŝejo

Tradukoj

   

franca: cache → fr, planque → fr

hispana: zulo → es