zulo

Esperanto[redakti]

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	zulo	zuloj
Akuzativo	zulon	zulojn

Deveno

el la eŭska vorto " zulo " (= truo) pasinta en la hispanan kun la signifo kaŝejo de armiloj

Prononco

IFA: [ˈzu.lo]

(neologisma) kaŝejo de armiloj aŭ ostaĝoj
Ili trairis kurtan koridoron, kaj poste turnis sin liven. La muroj de l’litĉambro de Kamaĉo, tapetitaj per brik-imita papero, aspektis nude kiel orfa lokalo kaj friske kiel kripta zulo. (Jorge Camacho, La majstro kaj Martinelli)

Samsencaĵoj