sukceno

Esperanto

Substantivo

 sukcen + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	sukceno	sukcenoj
Akuzativo	sukcenon	sukcenojn

sukceno

Deveno

el la latina vorto " sūcinum " ^→ la kun sama signifo

Signifoj

1. (mineralo) malmola flava tralumebla fosilia rezino, empiria formulo C₁₂H₂₀O

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "sukcen" (2)

sukcena

sukceno

Tradukoj

   

angla: amber → en dana: rav → da

itala: ambra → it sveda: bärnsten → sv komuna, rav → sv komuna (arkaika aŭ dialekta)

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „sukceno“.
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "sukceno".