spuro
Aspekto
spuro
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | spuro | spuroj |
Akuzativo | spuron | spurojn |
- Postlasita enpremo, marko, signo, laŭ kiu eblas ekscii, kiu aŭ kio pasis, kion iu faris aŭ kio okazis.
- Li sekvis lupon per spuro.
- Ni trovis spuraron de urso en la arbaro.
- Tiu detektivo kapablis spuri (serĉi, rimarki kaj sekvi spurojn).
- La infano senspure malaperis kaj neniu sukcesis trovi lin.
Tradukoj |
Referencoj kaj literaturo |
Referencoj kaj literaturo |