sklavo

Esperanto

Substantivo

 sklav + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	sklavo	sklavoj
Akuzativo	sklavon	sklavojn

sklavo

Prononco

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. (socio) persono senrajta jure klasifikita kiel objekto posedata far alia persono kaj devigita labori

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Tradukoj

   

angla: slave → en germana: Sklave → de vira hungara: rabszolga indonezia: budak → id

pola: niewolnik rumana: sclav → ro sveda: slav → sv, träl → sv

Referencoj kaj literaturo

•  sklavo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "sklavo".