moralo
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
moralo
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | moralo | moraloj |
Akuzativo | moralon | moralojn |
- Aro de la reguloj, kiuj validas interne de difinita socio, societo, klaso aŭ partio, kaj laŭ kiuj la normala ano de tiuj homgrupoj distingas inter la bono kaj la malbono.
- Ĉiuj popoloj havas sian propran moralon.
- Li havas nur moralan profiton de Esperanto.
- Ŝi provas morale konduti, sed ne ĉiam sukcesas.
- La moralaĵo de la fablo estas, ke ...
- Mi dubas pri moraleco de ilia decido.
- Li apartenas al moralistoj.
- Ni suspektas vin pri malmorala konduto.

Tradukoj
[redakti]

![]() | Referencoj kaj literaturo |
![]() | Referencoj kaj literaturo |