manio

Esperanto

 Substantivo

[1] manio

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	manio	manioj
Akuzativo	manion	maniojn

Silabseparo

, multenombro:

Elparolo

IFA: ..., multenombro: ...

Aŭdekzemplo: —, pluralo: —

Signifoj

1 Fortega nenormala konstanta inklino al io

2 Stranga aŭ ridinda kutimo.

Deveno

[1] (el la malnovgreka μανία maníā, 'furoro, rabio, furiozeco')

Samsencaĵoj

[1] inklino

[2] ☞ kaprico, rutino.

Kontraŭvortoj

[1] kalmo

Ekzemploj

[1] Ĝi infektis vin per la manio fariĝi granda homo.

Derivaĵoj

maniulo. Homo, suferanta manion: (la pionirojn de L.I. oni) montradis per la fingroj, kiel maniulojnZ. ☞ frenezulo.

erotomanio

1 Obsedo, karakterizata de seksaj imagaĵoj.

2 Delira iluzio esti amata.

eteromanio. manio ebriiĝi per etero.

megalomanio Ψ Delira sindromo, karakterizata de memekzalto k ĉiograndigo.

mitomanio Ψ Psika malekvilibro, karakterizata de emo al falsado de la vero, al mensogo, fabelado k simulado: Bofronto estis eble mitomaniulo.

toksomanio Vd tokso.

vagomanio ⚕ Malsaneca impulso vagadi.

Tradukoj

   

angla: [1] mania → en franca: [1] germana: [1] Manie → de hispana: [1]

itala: [1] portugala: [1] rumana: [1] manie → ro rusa: [1] мания → ru volapuko: [1]

? Referencoj kaj pli da informoj:

[1]  manio

[1] Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „manio“.

Fontoj: