kronopo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	kronopo	kronopoj
Akuzativo	kronopon	kronopojn

kronopo (rekonstruita)

Signifoj

1. (mamulo; elmortinta besto) komuna nomo de specio "Cronopio dentiacutus", la sola en la genro "Cronopio" (kronopoj) de kretacaj mamuloj

Deveno

el la hispana vorto cronopio, nomata en 2011 de Guillermo W. Rougier, Sebastián Apesteguía kaj Leandro C. Gaetano pro la verko Historias de cronopios y de famas de Julio Cortázar

Tradukoj

   

angla: cronopio → en franca: cronope → fr germana: Cronopio → de hispana: cronopio → es

Referencoj kaj literaturo

• sciencedaily.com/releases/2011/11/111102161050.htm