kroĉi

Esperanto[redakti]

kroĉi

Tempo aŭ modo	Estinta	Estanta	Estonta
Realfakta	kroĉis	kroĉas	kroĉos
Adjektiva aktiva participo	kroĉinta	kroĉanta	kroĉonta
Adjektiva pasiva participo	kroĉita	kroĉata	kroĉota

Ordona	kroĉu
Kondiĉa	kroĉus
Ĉiuj aliaj formoj: kroĉi (konjugacio)

Pendigi per hoko.
Mi kroĉis la pentraĵon ĉe la muro.

Malkroĉu miajn vestojn de la kroĉilo, mi petas.
Momente aŭ daŭre kunigi du objektojn, enigante starantan parton de unu en la alian.
La frato kroĉis kromĉaron kun la motorciklo.
Forte kapti, fiksteni.
Liaj manoj kroĉis la randon de la boato.

Ŝi kroĉis sian rigardon sur tiu belulo.

Mia maniko kroĉiĝis al najlo kaj mi perdis la liberon de movoj.

Konvolvulo alkroĉiĝas al muroj.

Kiam oni ekvidos nian okulkroĉan afiŝon, oni certe venos al nia aranĝo!