emancipi

Esperanto

 Verbo

1. Homo ekscese fervora en la plenumado de eksteraj religiaj devoj, pedante kaj afekte pia.

1 ⚖ Liberigi el la patra aŭ kuratora povo.

2 (f) Liberigi iun el la dependo de supera aŭtoritato: oni kredis, ke la universala voĉdonado sufiĉos por emancipi la proletaron; al tiu kategorio de emancipitaj virinoj apartenas pensionestrinoj, akuŝistinoj, dancistinoj […] k al tiu kategorio de emancipitinoj alkalkulis sin ankaŭ la du «virgulinoj».

emancip(ad)o. Ago de iu emancipanta: dediĉi sin al la emancipado de la sklavoj; mememancipado de publikulino.

emancipiĝi. Iĝi emancipita: ĉe la Renesanco emancipiĝis la spiritoj el la malnovaj dogmoj.

emancipiĝo. Procezo, el kiu rezultas emancipiteco: «Marta» estas ekzemplo de la sensukcesa penado de virino al emancipiĝo.