deliri

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Verbo[redakti]

Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo deliris deliras deliros
Adjektiva aktiva participo delirinta deliranta delironta
Substantiva aktiva participo delirinto deliranto delironto
Adverba aktiva participo delirinte delirante delironte
Moduso
Infinitivo deliri
Volativo deliru
Kondicionalo delirus
  1. Esti en stato de nedaŭra psika malordo, kaŭzita de febro, malsano aŭ ebrieco, kaj karakterizata per halucinaj imagoj kaj nekonsekvencaj senkonsciaj.
    Malsano igas ŝin deliri.
    Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
    Mi kuŝis en deliro kaj tute ne sciis, kie mi troviĝas.
    Por parolo delira ne ekzistas rediro.
    Tiu rakonto estas nur deliraĵo.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo