deliri
Aspekto
| Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
|---|---|---|---|
| Indikativo | deliris | deliras | deliros |
| Adjektiva aktiva participo | delirinta | deliranta | delironta |
| Substantiva aktiva participo | delirinto | deliranto | delironto |
| Adverba aktiva participo | delirinte | delirante | delironte |
| Moduso | |||
| Infinitivo | deliri | ||
| Volativo | deliru | ||
| Kondicionalo | delirus | ||
- Esti en stato de nedaŭra psika malordo, kaŭzita de febro, malsano aŭ ebrieco, kaj karakterizata per halucinaj imagoj kaj nekonsekvencaj senkonsciaj.
- Malsano igas ŝin deliri.
- Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
- Mi kuŝis en deliro kaj tute ne sciis, kie mi troviĝas.
- Por parolo delira ne ekzistas rediro.
- Tiu rakonto estas nur deliraĵo.
| Tradukoj |
| Referencoj kaj literaturo |