deliri

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	deliris	deliras	deliros
Adjektiva aktiva participo	delirinta	deliranta	delironta
Substantiva aktiva participo	delirinto	deliranto	delironto
Adverba aktiva participo	delirinte	delirante	delironte
Moduso
Infinitivo	deliri
Volativo	deliru
Kondicionalo	delirus

1. Esti en stato de nedaŭra psika malordo, kaŭzita de febro, malsano aŭ ebrieco, kaj karakterizata per halucinaj imagoj kaj nekonsekvencaj senkonsciaj.

   Malsano igas ŝin deliri.

   Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.

   Mi kuŝis en deliro kaj tute ne sciis, kie mi troviĝas.

   Por parolo delira ne ekzistas rediro.

   Tiu rakonto estas nur deliraĵo.

Tradukoj

   

angla : delirious → en (to be delirious), to rave → en feroa : tosa í ørviti → fo finna : hourailla → fi franca : délirer → fr germana : delirieren → de, irre reden → de, faseln → de, wahnsinnig sein → de greka : παραληρώ → el paraliró Ido : delirar → io itala : delirare → it

kataluna : delirar kazaĥa : сандырақтау sandıraqtaw nederlanda : ijlen → nl, kolderen → nl, malen → nl, raaskallen → nl portugala : delirar → pt, divagar → pt, resvariar → pt rumana: delira → ro rusa : бредить → ru samea norda : dádjut

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „deliri“.
• delir
•  deliri