aŭtodafeo

aŭtodafeo (Esperanto)

Substantivo

[1] aŭtodafeo

[1] Pentraĵo de aŭtodafeo fare de Pedro Berruguete (ĉirkaŭ 1495).

aŭtodafeo]]

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	aŭtodafeo	aŭtodafeoj
Akuzativo	aŭtodafeon	aŭtodafeojn

 Vorterseparo

aŭtodafe/o

 Signifoj

[1] ✞ kristanismo Publika punbruligo de herezuloj sur ŝtiparo

Deveno

el la portugala auto-da-fé kaj la latina actus fidei -- kred-ago

 Ekzemploj

[1] Neniu legis ilin. Sed mi ne atendas aŭtodafeon, kiam finfine la libroj estos konataj.

Samsencaĵoj

[1] punbruligo, juĝo, libro-puno, libro-bruligo, herezul-bruligo

 Kontraŭvortoj

[1] pardono

Parencaĵoj

[1] ➞ Herezjuĝejo

Karakterizaj vortkombinaĵoj

[1] la hispanaj aŭtodafeoj.

[1] (ankaŭ figure:) ne atendi aŭtodafeon, kiam finfine...

Tradukoj

 

germana: [1] Autodafé → de, Ketzerverbrennung → de, Bücherverbrennung → de angla: [1] auto da fe → en franca: [1] greka: [1] άουτο ντα φε → el neŭtra hispana: [1] auto de fe → es

itala: [1] autodafé → it pola: [1] , autodafe → pl, neŭtra portugala: [1] rusa: [1] аутодафе → ru nederlanda: [1] auto-da-fe → nl

? Referencoj kaj pli da informoj:

• 

Vikipedio enhavas artikolon pri:

aŭtodafeo

•  aŭtodafeo
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „aŭtodafeo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „aŭtodafeo“.
• La Simpla Vortaro, „aŭtodafeo“

Fontoj: