aŭdo

Esperanto

Substantivo

 aŭd + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	aŭdo	aŭdoj
Akuzativo	aŭdon	aŭdojn

Deveno

el la latina vorto " audiō " ^→ la (= aŭdi)

Prononco

• IFA:  ˈaw.do 

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

  ,

  Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. ago aŭdi

   Sinonimoj: aŭdado

2. kapablo percepti sonon; unu el la kvin sentumoj, havigita per oreloj

   Sinonimoj: aŭdopovo; aŭdkapablo

Tradukoj

 ago aŭdi  

franca: entente → fr

Kotavao: gildera sveda: hörande → sv (substantiva participo)

 kapablo percepti sonon; unu el la kvin sentumoj  

franca: ouïe → fr

Kotavao: gildetca sveda: hörsel → sv komuna, hörselsinne → sv neŭtra

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "aŭd" (3)

aŭdo

misaŭdi

misaŭdo

Referencoj kaj literaturo

•  aŭdo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "aŭdo".