klarigi

Esperanto

 Verbo

• (transitiva)

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	klarigis	klarigas	klarigos
Adjektiva aktiva participo	klariginta	klariganta	klarigonta
Adjektiva pasiva participo	klarigita	klarigata	klarigota
Substantiva aktiva participo	klariginto	klariganto	klarigonto
Substantiva pasiva participo	klarigito	klarigato	klarigoto
Adverba aktiva participo	klariginte	klarigante	klarigonte
Adverba pasiva participo	klarigite	klarigate	klarigote
Moduso
Infinitivo	klarigi
Volativo	klarigu
Kondicionalo	klarigus

Vorterseparo

klar + ig + i

Signifoj

1. fari ion fizikan klara
2. fari ion klare komprenebla
3. ekspliki

Vidu ankaŭ

1. malvolvi, komenti, komentarii, komprenigi

Tradukoj

   

angla: clarify → en, 3. explain → en belorusa: высьветліць, растлумачыць, патлумачыць germana: erklären → de indonezia: menjelaskan → id

kituba: kubangula pola: wyjaśniać aspekto neplenumita, wyjaśnić aspekto plenumita rusa: прояснить, осветлить, очистить; прочистить; объяснить, прояснить, выяснить serbokroata: објаснити → sh

Referencoj kaj literaturo

•  klarigi