ego: Malsamoj inter versioj

El Vikivortaro
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Jan sewi (diskuto | kontribuoj)
Jan sewi (diskuto | kontribuoj)
Linio 45: Linio 45:
#:'''''Ego'' pater tuus sum''': Estas ''mi'', kiu estas via patro!
#:'''''Ego'' pater tuus sum''': Estas ''mi'', kiu estas via patro!
#'''Civis romanus sum.''': Mi estas romia civitano.
#'''Civis romanus sum.''': Mi estas romia civitano.
#:'''''Ego'' quoque civis romanus sum.''' Ankaŭ mi estas romia civitano.
#:'''''Ego quoque'' civis romanus sum.''' ''Ankaŭ mi'' estas romia civitano.


===={{Derivaĵoj}}====
===={{Derivaĵoj}}====

Kiel registrite je 09:39, 9 jan. 2017

Ŝablono:Lingvo EN

Deveno

Latina ego.

Prononco

  • IFA 'i.gəʊ  (Britio)
  • IFA 'i.goʊ  (Usono)

Ŝablono:pp

ego (pluralo egos)

  1. egoo, mio.
    The ego, the id, and the superego.
    La mio, la ĝio, kaj la supermio.
  2. tro alta memtakso; memgraveco; malhumileco.
    He's got an ego.
    Li estas malhumila.

Ŝablono:Lingvo ES

Deveno

De la latina pronomo ego (mi).

Prononco

  • IFA /ˈe.ɣo/ .

Ŝablono:pp

ego (nur ununombra).

  1. egoo, mio.
  2. pozitiva memtakso; memestimo.

Ŝablono:Lingvo LA

Deveno

El la praitalika *egō, siavice el la prahindeŭropa *éǵh₂.

Prononco

  • IFA ˈe.ɡoː 

Ŝablono:pp

egō (genitivo meī, dativo mihi, akuzativo kaj ablativo , poseda adjektivo meus)

  1. mi; ununombra nominativa pronomo de la unua persono.

Rimarkoj pri uzado

La nominativa formo de latinaj personaj pronomoj nur uziĝas por emfazi la subjekton aŭ en kazoj kie ili devas esti modifita. Ekzemple:

  1. Pater tuus sum: Mi estas via patro.
    Ego pater tuus sum: Estas mi, kiu estas via patro!
  2. Civis romanus sum.: Mi estas romia civitano.
    Ego quoque civis romanus sum. Ankaŭ mi estas romia civitano.

Derivaĵoj

Ŝablono:Lingvo PT

Prononco

  • IFA /egʊ/ 

Ŝablono:Substantivo

Ununombro Multenombro
maskla genro o ego os egos
  1. egoo