rajto
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
rajt + o ( eo , SB )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | rajto | rajtoj |
Akuzativo | rajton | rajtojn |
Deveno |
Signifoj
[redakti]
- (juro) aro da ebloj agi kaj protektoj kontraŭ certaj malbonaĵoj, kiun persono aŭ organizaĵo aŭ besto povas ĝui, garantita per leĝo, interkonsento, tradicio aŭ simile
Tradukoj
[redakti]
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Referencoj kaj literaturo |