fidi

Esperanto[redakti]

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	fidis	fidas	fidos
Adjektiva aktiva participo	fidinta	fidanta	fidonta
Adjektiva pasiva participo	fidita	fidata	fidota
Substantiva aktiva participo	fidinto	fidanto	fidonto
Substantiva pasiva participo	fidito	fidato	fidoto
Adverba aktiva participo	fidinte	fidante	fidonte
Adverba pasiva participo	fidite	fidate	fidote
Moduso
Infinitivo	fidi
Volativo	fidu
Kondicionalo	fidus

(netransitiva) esti certa pri la honesteco, kompetenteco de iu en aferoj, kiuj koncernas nian sorton, feliĉon, sekurecon

Mi diris la sekreton al vi nur pro tio, ke mi fidas al vi.

Al amiko nova ne fidu sen provo.

Ĉe plej granda fido memoru pri perfido.

Li estas fidinda amiko.

Ŝi malfidas la kuracistojn.

Lia memfido estas iom tro granda kaj nervozigas min.

(transitiva) kredi al la efiko, taŭgeco aŭ valoro de io, kiel al garantio kontraŭ danĝero, risko

Ŝi ne fidas la honestecon de sia edzo.

Ne fidu heredon, fidu posedon.

Fidanta al vorto atendas ĝis morto.

La plano jam estas preta kaj fidebla.

Referencoj kaj literaturo

Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "fidi".
La Simpla Vortaro, „fidi“.
Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „fidi“.
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "fidi"