-o

Esperanto

Sufikso

 -o ( eo , UF )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	-o	-oj
Akuzativo	-on	-ojn

Signifoj

1. montras ke vorto estas substantivo. Se substantiva estas la radikalo, la -o estas balasta, sed se la radikalo estas nesubstantiva, la finaĵo -o substantivigas ĝin.
2. pseŭdo-finaĵo de iuj pronomoj el la tabelvortoj (io, kio, tio, ĉio, nenio -- forlasebla ĉe nenio)

Deveno

La substantiva -o kaj adjektiva -a de Esperanto venas el la maskla -o kaj inseksa -a de la itala lingvo, kiuj havas malsamajn signifojn. Sed la Esperanta aranĝo trovas paralelon ĉe la itala frazo la mano destra "la mano dekstra".

Derivaĵoj

• -o-
• o-vorto