ŝoki

Esperanto

 Verbo

Tempo	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	ŝokis	ŝokas	ŝokos
Adjektiva aktiva participo	ŝokinta	ŝokanta	ŝokonta
Adjektiva pasiva participo	ŝokita	ŝokata	ŝokota
Substantiva aktiva participo	ŝokinto	ŝokanto	ŝokonto
Substantiva pasiva participo	ŝokito	ŝokato	ŝokoto
Adverba aktiva participo	ŝokinte	ŝokante	ŝokonte
Adverba pasiva participo	ŝokite	ŝokate	ŝokote
Moduso
Infinitivo	ŝoki
Volativo	ŝoku
Kondicionalo	ŝokus

1. Ĉagreni iun, malplaĉante al li kaj kontraŭante lian komprenmanieron pri dececo kaj konveneco.

   Tiu murdo ŝokis ĉiujn.

   Mi estis ŝokita, kiam mi ekvidis ŝiajn bluajn harojn.

   Mi certe ne intencas respondi viajn ŝokajn demandojn.

   Prefere ne aŭskultu, kion li diras, ĉar liaj paroloj estas ŝokantaj.

2. Meti en staton de ŝoko.

   Ŝoko finiĝas per morto aŭ per rapida resaniĝo.

   Elektroŝoko estas uzata en traktado de mensaj afekcioj.

Tradukoj

   

angla : shock germana : schockieren

rumana: șoca → ro

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ŝoki“.

Fontoj kaj citaĵoj

• ŝok
•  ŝoki