vori

Esperanto

Verbo

 vor + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	voris	voras	voros
Adjektiva aktiva participo	vorinta	voranta	voronta
Adjektiva pasiva participo	vorita	vorata	vorota
Substantiva aktiva participo	vorinto	voranto	voronto
Substantiva pasiva participo	vorito	vorato	voroto
Adverba aktiva participo	vorinte	vorante	voronte
Adverba pasiva participo	vorite	vorate	vorote
Moduso
Infinitivo	vori
Volativo	voru
Kondicionalo	vorus

• transitiva verbo, objekto povas esti subkomprenata

Deveno

el la latina vorto " vorō " ^→ la kun sama signifo

Signifoj

1. (transitiva) (pri personoj) manĝegi, krude manĝi
2. (transitiva) (pri bestoj) manĝi

   Kunmetaĵoj: herbovora, herbovorulo, karnovora, karnovorulo, ĉiovora, ĉiovorulo

3. (transitiva) (pri senvivaĵoj) foruzi

   Kunmetaĵoj: energivora

Vidu ankaŭ: manĝi, konsumi

Tradukoj

   

angla: devour → en, eat → en (sama por "manĝi" kaj "vori")

sveda: äta → sv (sama por "manĝi" kaj "vori", eĉ pri bestoj), käka → sv (pli preciza, slanga)

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "vor" (2)

vori

energivora

Referencoj kaj literaturo

•  vori
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "vori".