vir

latina

Deveno

El la praitalika *wiros, siavice el la prahindeŭropa *wiHrós. Kognatoj inkludas la sanskritan वीर ‎(vīrá), malnovan prusian wijrs, litovan vyras, latvian vīrs, malnovan irlandan fer, malnovan nordlandan verr, osetian ир ‎(ir, “osetianoj”) kaj malnova angla wer (angla were- kiel en werewolf).

 Substantivo

vir (ununombra genitivo virī), m

1. viro
2. kuraĝa viro; heroo
3. edzo