trankvila

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

trankvil + a

 Adjektivo[redakti]

Signifoj
[redakti]

  1. Havanta neniajn zorgojn, nenian timon antaŭ la estonteco, nenian bedaŭron pri la pasinteco.
    Mi estas trankvila pri la morgaŭa tago.
    Lasu min trankvila!
    Kiu iras trankvile, iras facile.
    Post dorma trankvilo venas bona konsilo.
    Viaj vortoj trankviligis min.
    Maltrankvilo regis ĉe la loĝantaro.
    Mi scias, ke ŝin io maltrankviligas.
    Ne timu kaj ne maltrankviliĝu, ili certe revenos.
  2. Libera de ĉia ekscitiĝo, pasio, kolero.
    Mi aŭskultis trankvilan spiradon de la infano.
    Mi prenis trankviligaĵon, ĉar mi ne povis ekdormi.
    "Trankviliĝu!" diris ŝi al sia edzo.
  3. Tia, ke ĝi havigas nek timon nek zorgon.
    En trankvila vetero ĉiu remas sen danĝero.
    La maro estas maltrankvila.

Tradukoj
[redakti]


Referencoj kaj literaturo