titano

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	titano	titanoj
Akuzativo	titanon	titanojn

Deveno

• (mitologio) el la greka antikva vorto " Τιτάν " Titan
• (kemia elemento) el la nomo de mita estaĵo "titano"  (nomita far kemiisto Martin Heinrich Klaproth)

Signifoj

1. (mitologio) en antikva greka religio, la idoj de la Ĉielo kaj la Tero, kaj la gepatroj de la nunaj dioj
2. (kemia elemento) kemia elemento kun atomnumero 22 kaj simbolo Ti

Vidu ankaŭ

• Titano

Sep kemiaj elementoj: kalio (K) | kalcio (Ca) | skandio (Sc) | titano (Ti) | vanadio (V) | kromo (Cr) | mangano (Mn)

Tradukoj

 (mitologio)  

angla: titan → en germana: Titan → de vira

ĉeĥa: titan → cs

 (kemia elemento)  

angla: titanium → en germana: Titan → de neŭtra

Kotavao: gerendel sveda: titan → sv

Referencoj kaj literaturo

•  titano (mitologio)
•  titano (kemia elemento)

Fontoj kaj citaĵoj