temperamento
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | temperamento | temperamentoj |
| Akuzativo | temperamenton | temperamentojn |
- Tuto de la funkciaj reagoj de individuo, karakterizata de la superrego de unu humoro aŭ de unu sistemo.
- La klasika tradicio distingas kvar bazajn temperamentojn: flegma, melankolia, kolerika kaj sangvina.
- Fiziologia aŭ psikologia ecaro de individuo, de kiuj dependas ĝia reago al ekscitoj.
- La libro estis taŭga por ĉiuj aĝoj kaj ĉiuj temperamentoj.
- Granda ekscitebleco.
- Ja vi scias, ke mi havas temperamenton!
- Li estas tre temperamenta junulo.
Tradukoj
[redakti]
|
|
 | Referencoj kaj literaturo |
