spuro

El Vikivortaro

spuro

Vikipedio enhavas artikolon pri: Spuro

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo spuro spuroj
Akuzativo spuron spurojn
  1. Postlasita enpremo, marko, signo, laŭ kiu eblas ekscii, kiu aŭ kio pasis, kion iu faris aŭ kio okazis.
    Li sekvis lupon per spuro.
    Ni trovis spuraron de urso en la arbaro.
    Tiu detektivo kapablis spuri (serĉi, rimarki kaj sekvi spurojn).
    La infano senspure malaperis kaj neniu sukcesis trovi lin.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo
  • Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „spuro“.
Referencoj kaj literaturo