senco

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

senc + o

 Substantivo[redakti]

senco

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo senco sencoj
Akuzativo sencon sencojn
  1. Maniero, kiel vorto aŭ frazo estas komprenota.
    La senco de tiuj vortoj estas malsama.
    Mia tuta vivo perdis sencon kaj valoron.
    Tiurilate mi sentas min tute kontraŭsence de la aliaj homoj.
    Iusence tio estas interesa laboro.
    Tiuj anglalingvaj verboj estas plursencaj.
    Pli valoras senlaboreco, ol sensenca laboremeco.
    Vi parolas sensencaĵon!

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo