sekreto
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
sekreto
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | sekreto | sekretoj |
| Akuzativo | sekreton | sekretojn |
- Io, kion devas scii neniu aŭ nur limigita nombro da personoj.
- Nenia peketo restas longe sekreto.
- Vundo sekreta doloras plej multe.
- Vi sekrete vorton diros, ĝi tra l' tuta mondo iros.
- La edzo eĉ ne suspektis la sekretaĵon.
- Pri kio amikoj sekretas, ili vian juĝon ne petas.
- Lia edzino iĝis sekretema kaj li jam suspektas, ke ŝi ion kaŝas de li.
- Mi petas ne malsekretigi la aferon al aliaj!
- Mistera afero, kies klarigo estas vane serĉata.
- Homo volas scii ĉiujn sekretojn de la Naturo.
- Ĝusta, sed ne ĝenerale rekonita metodo atingi ion.
- Malkaŝu al mi la sekreton de la sukceso!
Tradukoj
[redakti]
 | Referencoj kaj literaturo |
