poluro

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo poluro poluroj
Akuzativo poluron polurojn
  1. Surfaca brilo, ricevita per frotado.
    La poluro de viaj ŝuoj estas perfekta.
    La patro poluras lignon per polurilo.
    Mi ankoraŭ devas poluri mian verkon.
    Li estas frotita kaj polurita.
    Tie ni uzos malpoluritajn vitropecojn.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo