pináculo
hispana[redakti]
1. Arq. pinaklo 2. Fig. apogeo, kulmino, zenito: estar en el pináculo de la gloria, esti en la apogeo de sia gloro 3. poner a alguien en el pináculo, glori iun.
portugala[redakti]
Prononco |
- IFA: /pĩnakulʊ/
Substantivo[redakti]
Ununombro | Multenombro | |
---|---|---|
maskla genro | o pináculo | os pináculos |