partikulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	partikulo	partikuloj
Akuzativo	partikulon	partikulojn

Vorterseparo

partikul/o

Signifoj

[1] Λ lingv. Morfemo ne necesa en la frazsintakso, sed laŭsence elektebla, kiu principe formas akcentan unuon kun la vorto, kiun ĝi determinas, ekz. ne, nur, ja, la (tiu lasta, nomata artikolo, determinas nur subst-on, eksplicitan aŭ ne).

Ekzemploj

[1] Partikuloj estas paroleroj.

Tradukoj

   

angla: [1] particle → en finna: [1–3] partikkeli → fi germana: [1] Partikel → de greka: [2] μόριο → el mório neŭtra japana: [2] 助詞 → ja じょし, joshi korea: [2] luksemburga: [1] Partikel → lb

norvega: libroparola norvega: [1, 2] partikkel vira pola: [1, 2] partykuła → pl; [3] cząstka → pl rumana: [1] particulă → ro rusa: [1] частица → ru t͡ɕactit͡sa sveda: [1, 2] partikel → sv komuna hispana: [1] partícula → es ĉeĥa: [1, 2] partikule → cs ina, částice → cs ina turka: [1, 2] edat → tr, ilgeç → tr

Referencoj kaj literaturo

•  partikulo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "partikulo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "partikulo"
• La Simpla Vortaro, „partikulo“.

Fontoj kaj citaĵoj