nobelo

Esperanto

Substantivo

 nobel + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	nobelo	nobeloj
Akuzativo	nobelon	nobelojn

Signifoj

1. (socio; historio) persono kiu akiris apartajn privilegiojn aŭ per sia deveno aŭ per favoro de iu povohavanto, do kutime sen propraj meritoj

   Sinonimoj: aristokrato

   Ne konfuzu kun: noblulo

Tradukoj

 (socio, historio)  

angla: aristocrat → en

rusa: дворянин → ru

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  nobelo