mizantropo
Esperanto[redakti]
 | Deveno |
El la antikva greka μισάνθρωπος (misanthrōpos), de μισέω (miseō, "Mi malamas") + ἄνθρωπος (anthrōpos, "homo").
Substantivo[redakti]
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | mizantropo | mizantropoj |
| Akuzativo | mizantropon | mizantropojn |
- iu, kiu malamas aŭ ne ŝatas homojn aŭ la homaron mem.
 | Samsencaĵoj |
 | Kontraŭvortoj |
 | Vidu ankaŭ |
Tradukoj
[redakti]
|
 | Referencoj kaj literaturo |
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „mizantropo“.
 | Fontoj kaj citaĵoj |