kvereli

Esperanto

kverel + i

 Verbo

kvereli

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	kverelis	kverelas	kverelos
Adjektiva aktiva participo	kverelinta	kverelanta	kverelonta
Substantiva aktiva participo	kverelinto	kverelanto	kverelonto
Adverba aktiva participo	kverelinte	kverelante	kverelonte
Moduso
Infinitivo	kvereli
Volativo	kverelu
Kondicionalo	kverelus

(netransitiva)

1. Kolere kaj brue disputi.

   La gepatroj komencis kvereli inter si.

   Mi ĉiamaniere provis pacigi ilian kverelon.

   Li ekkverelis kun aliaj knaboj, ĉar tiuj ofendis lin.

   Mi ŝatas ŝin, ĉar ŝi ne estas kverelema persono.

Tradukoj

   

angla: wrangle → en, quarrel → en, bicker → en franca: se quereller → fr germana: sich zanken → de hispana: denostarse → es, injuriarse → es, disputar encolerizados → es itala: litigare → it

kataluna: barallar-se, esbatussar-se portugala: questiona → pt sveda: bråka → sv, gräla → sv

---

Referencoj kaj literaturo

•  kvereli