denunci

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	denuncis	denuncas	denuncos
Adjektiva aktiva participo	denuncinta	denuncanta	denunconta
Adjektiva pasiva participo	denuncita	denuncata	denuncota
Substantiva aktiva participo	denuncinto	denuncanto	denunconto
Substantiva pasiva participo	denuncito	denuncato	denuncoto
Adverba aktiva participo	denuncinte	denuncante	denunconte
Adverba pasiva participo	denuncite	denuncate	denuncote
Moduso
Infinitivo	denunci
Volativo	denuncu
Kondicionalo	denuncus

1. Sciigi al estro, policano, juĝisto, aŭ al la publiko, ies kulpon aŭ krimon.

   Ĉu vi denuncis min al la instruisto?

   Iu denuncis lin pri ŝtelo.

   Ili faris denuncon antaŭ polico kontraŭ siaj najbaroj, kiuj okupiĝis pri monfalsado.

   Homoj malŝatas denuncantojn.

   Denuncisto estas homo, kiu estas pagata aŭ ŝirmata de la polico por denunci.

Tradukoj

   

angla: [1] denounce → en, pillory → en franca: [1] dénoncer → fr germana: [1] anprangern → de, denunzieren → de hispana: [1] denunciar → es itala: [1] bollare → it, stigmatizzare → it, criticare duramente → it

pola: [1] denuncjować → pl, potępiać → pl, potępić → pl, piętnować → pl, prefektiv: napiętnować → pl rusa: [1] донести → ru donjesti (на кого-л.); доносить → ru sveda: [1] fördöma → sv

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „denunci“.

Referencoj kaj literaturo

• denunc
•  denunci