[1] Skriba k tipografia signo (’), montranta la forigon de vokalo: la fina vokalo de la substantivo povas esti forlasata k anstataŭigata de apostrofo[1].
[2] Samforma signo, uzata post iuj rad-oj, por distingi fremdlingvajn vortojn disde iliaj E-aj homonimoj en L.B. «bat’o», «kor’oj», ktp.
[3] ♧ beletro Parolfiguro, konsistanta en alparolo direktata, en oratoraĵo aŭ poemo, al persono mortinta aŭ forestanta, aŭ al personigaĵo; ekz. «Vi, ombro de mia kara amiko, akceptu mian funebran saluton!»[2].
1 Anstataŭigi vokalon per apostrofo: en E. oni rajtas apostrofi la a de la artikolo k la o de la substantivo.
2 Meti apostrofon en vorton: apostrofi la artikolon oni povas nur post prep-o, kiu finiĝas per vokaloZ; ĉiu povas kuraĝe uzadi ankaŭ en prozo la formon apostrofitanZ.
3 Fari paroladan apostrofon al iu aŭ io.
malapostrofo. Askia signo kun la formo de inversa apostrofo aŭ de maldekstra korno, iufoje uzata kiel malferma citilo.
Substantivo[redakti]
apostrofo
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "apostrofo"
.png){kind=small}
